A-Nest
Op 14 november 2024 is Uxie binnen één uur en twintig minuten bevallen van drie prachtige pups. Frechl is de trotse vader. Hij is een lieve, vrolijke en slimme Kooiker. Lief met jonge kinderen (baby's) en ook op z'n gemak met honden en andere dieren (van Friese paarden tot kuikentjes). Bij mensen afwachtend, zoals het Kooikertjes betaamt. Maar vriend voor het leven als je zijn tempo volgt. Hij weet goed duidelijk te maken wat ie in z'n koppie heeft gehaald en checkt dan of de baasjes akkoord zijn. Kortom een geweldige maatje met een mooi karakter. Behalve dat beide ouderdieren een lief karakter hebben passen beiden ook genetisch goed bij elkaar. Voor een eerste bevalling heeft Uxie het super goed gedaan. Ze is een geweldige moeder en zorgt heel goed voor haar pups.
De pups zijn nu een week oud en zijn geweldig gegroeid. Pup 1 en 2 zijn 139% in gewicht toegenomen ten opzichte van hun geboortegewicht en pup 3 is met 133% in de achtervolging. Uxie is heel zorgzaam en zorgt heel goed voor haar pupjes. Wonderlijk hoe dit proces verloopt en hoe moederhond instinctief weet wat ze moet doen. De rakkertjes laten zich meer en meer horen en tijgeren steeds sneller door de werpkist. Uxie gaat al wat makkelijker uit de werpkist maar houdt haar pups goed in de gaten. Bezoek van Juulke, die toch erg nieuwgierig is naar de nieuwe huisgenoten, is nog niet toegestaan. We zijn benieuwd hoe het zich volgende week gaat ontwikkelen.
Wonderlijk hoe snel de ontwikkeling van een pup gaat. Ze groeien als kool zoals in de grafiek te zien is en op woensdag hebben de pups de oogjes voorzichtig geopend. Ze proberen om op de pootjes te staan en de eerste stapjes te zetten. Lopen gaat met vallen en opstaan en in het begin vooral vallen. Afgelopen weekeinde hebben we de nageltjes geknipt en gevijld. Deze waren ontzetten scherp en omdat de pups met de pootjes rond de tepels duwen om de melkproductie te stimuleren, is dit pijnlijk voor de moeder. Uxie neemt langzaam wat vaker afstand van de werpkist en laat Juulke nu aan de pups snuffelen.
Deze week was erg pittig. Uxie is aangevallen door een hond en is zodanig gewond dat ze naar de dierenarts moest om de wonden te hechten. We waren allemaal van slag en het is moeilijk om te zien hoe Uxie met een kap om haar hoofd de puppy’s moet verzorgen. Maar ze doet het wel! Wat een supermama! Afgelopen zaterdag hebben de puppy’s al kennis gemaakt met één van hun toekomstige baasjes. Wat een lieve mensen. Met een gerust hart dragen we één van de pups straks over. De puppy’s hebben deze week veel geslapen maar ook de eerste stapjes gezet. En zoals de voorgaande weken zijn er op woensdag weer nieuwe ontwikkelingen. Ze maken steeds meer geluid en beginnen met elkaar te spelen. Langzaam komt er leven in de brouwerij. Ontlasten kunnen ze nu ook zelf maar gelukkig krijgt moeder het nog allemaal opgeruimd. Vanavond krijgen ze voor het eerst geitenmelk. Dat worden leuke foto’s en filmpjes.
De geitenmelk was geen succes en daar zijn we snel mee gestopt. De starter mousse bevalt beter en langzaam aan werken ze er steeds meer van naar binnen. Dat is ook wel te zien aan het gewicht, hoewel het roze pupje begint af te haken in de strijd om de meeste grammen. Uxie staat nog steeds paraat met haar moedermelk. Ze heeft nog niet veel last van de tandjes die deze week allemaal zijn doorgekomen. De puppy’s beginnen steeds beter te lopen, spelen met elkaar en ontdekken de wereld om hen heen. Het is nu echt genieten. We knuffelen wat af en beginnen de karaktertjes te ontdekken. Soms weet een pupje spontaan het trainingspad te vinden maar meestal zetten we hen erop als ze wakker worden. De dames hebben het al snel in de gaten dat ze hier een plasje kunnen doen. Het heertje doet het in etappes en soms dus op het trainingspad. Uxie laat haar moederkwaliteiten excelleren ondanks dat haar kraag behoorlijk in de weg zit. Deze kunnen we nog niet af doen want ze heeft behoorlijk last van de wonden. Maandag was ze behoorlijk aan het bloeden. Over de oorzaak tasten we in het duister maar gelukkig is de bloeding vanzelf gestopt en hopen we dat maandag de kraag af kan zodat moeder nog lekkerder met haar pups kan knuffelen. Afgelopen weekeinde zijn ook de andere baasjes op bezoek geweest om kennis te maken met hun toekomstige pupje. De liefde voor het pupje straalde er van af. Wat mooi om te zien.
De kogel is door de kerk! Eén pup blijft bij ons maar o wat is het moeilijk om een keuze te maken. Bovendien kwam er wat druk bij omdat de chipper van de Raad van Beheer deze week de hondjes komt chippen en een dna monster neemt om de afkomst te controleren. De namen moeten dan vooraf bekend zijn. Blauwtje, roseje en roodje heten voortaan Finn, Aya en Puck. Aya blijft in Retersbeek wonen en we hopen dat ze in de toekomst net zo’n goede moeder wordt als Uxie. Naast de keuzestress is er veel gebeurd deze week. We laten de puppy’s aan diverse geluiden wennen zoals vuurwerk, vliegtuigen, treinen, föhn en andere huishoudelijke geluiden. Ze spelen gewoon door tijdens deze geluiden en dat is een goed teken. Ze hebben voor het eerst “echt” vlees gegeten gemengd met puppy mouse om de overgang gemakkelijk te maken. De puppy’s zijn voor het eerst buiten geweest en hebben een paar minuten in het gras gespeeld. Daarna hebben we de pootjes gewassen en afgedroogd. We hebben de tandjes gepoetst, de pootjes getrimd, de vacht geborsteld en de puppy’s kennis laten maken met het trimapparaat. Alle handelingen laten ze gewillig over zich heen komen. Daarnaast hebben we heerlijk gespeeld met de pups. De karakters worden steeds zichtbaarder en de pups beginnen al aardig ondeugend te worden. Finn en Aya zijn afgelopen nacht uit de puppy-ren ontsnapt en hebben de nacht onder de bank doorgebracht. Zoals gezegd krijgen we deze week nog bezoek van de Raad van Beheer maar ook van de “Vereniging het Nederlandse Kooikerhondje”. Voor ons is dit weer een nieuwe ervaring dus we zijn benieuwd hoe deze bezoekjes verlopen.
Er is deze week veel gebeurd! We hebben bezoek gehad van de Raad van Beheer. De hondjes zijn nu gechipt en er is een DNA sample afgenomen om de afstamming te controleren. De hondjes deden het geweldig. Vooral Finn! Over het algemeen krijsen kooikerreutjes het uit bij het chippen maar Finn gaf geen krimp. De dag erna kregen we een hele delegatie van de “Vereniging het Nederlandse Kooikerhondje” over de vloer om elk pupje te beschrijven aan de hand van de raskenmerken. Er zijn ook foto’s gemaakt van alle kanten en al deze informatie wordt opgenomen in het clubregister. De puppy’s hebben de eerste autorit gemaakt. Aya was op een gegeven moment wat pieperig maar de andere pups waren niet echt onder de indruk. De puppy’s zijn nu steeds langer wakker en Uxie slaapt ‘s-nacht niet meer bij de puppy’s in de ren en ook overdag is ze steeds minder bij de puppy’s te vinden. De puppy’s eten steeds meer vers vlees en krijgen soms ook brokjes. Ze hebben ook enkele keren buiten gespeeld en dat vinden ze echt geweldig. Lekker snuffelen, ontdekken en spelen met elkaar. Daarna de pootjes wassen afdrogen, en weer naar binnen. Ze laten het allemaal makkelijk gebeuren. We hebben geoefend met het tandjes poetsen, borstelen en trimmen van de haartjes tussen de teentjes. En we hebben natuurlijk heel veel geknuffeld. Met kerst hebben we veel visite over de vloer gehad en ook dan geven ze geen krimp en slapen ze lekker door tijdens al het mensenlawaai. Morgen gaan we naar de dierenarts voor de inentingen en krijgen ze hun paspoort en dan kunnen we op pad om de puppy’s verder te socialiseren.
Het wordt steeds leuker met de drie musketiers maar langzaam houden we er ook rekening mee dat er twee het nest gaan verlaten. We zijn naar de dierenarts geweest waar de pups zijn onderzocht en hun inenting hebben gehad. Kennelijk was het niet erg interessant want de hondjes gingen meteen in de bench slapen nadat ze onderzocht waren. Ook van de autorit waren ze niet onder de indruk. Omdat de pups steeds het trainingsmatje slopen laten we ze na elke maaltijd en slaapje naar buiten om hun behoeften te doen. Daarna spelen ze lekker met z’n drieën in de tuin. Met Uxie gaat het gelukkig beter en soms stoeit ze buiten met de pups. Ze geeft de pups steeds minder melk en ze eten bijna volledig vast voedsel. In het kader van de socialisatie zijn we op pad geweest met het hondenwagentje zodat ze kunnen wennen aan het verkeer en andere zaken die we onderweg tegenkomen. In het veld hebben we ze even los laten lopen om de omgeving zelfstandig te ontdekken. De hond van één van onze dochters, Billy genaamd, is een ochtend op bezoek geweest zodat de pups kunnen wennen aan andere honden. Finn vond Billy wel interessant en wilde spelen maar Billy wilde er niets van weten. Het was mooi om te zien dat Finn de hondenetiquette al begrijpt en verder niet aandrong op een stoeipartij. Er zijn ook kinderen op bezoek geweest om met de puppy’s te knuffelen. Tijdens oud op nieuw zijn de hondjes slapend het nieuwe jaar ingegaan. Geen last dus van het vuurwerk maar daar hadden we ook al mee geoefend. 2025 wordt een mooi jaar!
De laatste week is voorbij en zaterdag worden Finn en Puck door de nieuwe baasjes opgehaald. We kunnen nog een aantal daagjes van ze genieten. Uxie is er klaar mee en laat ze niet meer drinken. De puppy’s eten alleen nog maar vast voedsel. We geven ze drie maaltijden vers vlees en één maaltijd brokjes zodat ze aan beide gewend zijn. Kippentenen vinden ze heerlijk om op te knagen en daar worden ze lekker rustig van. Deze week zijn we naar het Sintermeertencollege geweest en hebben we een bezoek gebracht aan twee brugklassen tijdens de Engels les. De pups hebben het geweldig gedaan maar de leerlingen ook. Ze hebben de pups met liefde geknuffeld. De hond van onze dochter is weer op bezoek geweest en hij heeft samen met Uxie met de puppy’s in de tuin gespeeld. Een filmpje is op onze facebook pagina te zien. De puppy’s voelen zich al steeds vrijer en zijn helemaal achter in de tuin geweest. Ze vinden het heerlijk om buiten te zijn en te snuffelen ondanks het natte en winderige weer. Over twee dagen komt de vader van de puppy’s op bezoek en dan zit het er echt op.
